dinsdag, mei 14, 2024
Home Blog Pagina 9

iXpiratiemiddag XL

Hoe kan ik als leerkracht optimaal recht doen aan verschillen met behulp van ICT? Deze vraag staat centraal bij de iXpiratiemiddag XL.

Samen een groots onderwijsevent mogen organiseren. Een unieke ervaring! Het iXperium Nijmegen organiseerde op 12 oktober een iXpiratiemiddag XL! Het I/O-gebouw van de HAN werd omgetoverd tot beursvloer waar elke aanbieder van digitale content aanwezig wilde zijn. Daarnaast werden er workshops verzorgd door uitgeverijen. Op deze middag lieten zij zien hoe zij met hun educatieve software recht doen aan verschillen!

Het vakblad ‘de nieuwe leraar’ interviewde mij voor een reportage, voor PDF klik hier.

Vermiste juf weer terecht

0

Groesbeekse Bode: 24 juni 2016

Vermiste juf weer terecht

UPDATE  De vermiste juf, die na de jaarlijks terugkerende spooktocht in Elsendorp spoorloos is geraakt, is gevonden, zo meldt nieuwsbrief ’t Klappertje van basisschool Adelbrecht-Windekind te Groesbeek.
De 25-jarige juf werd vermist na het uit het oog verliezen van haar groepje kinderen tijdens een nachtelijke GPS-tour in de bossen van Elsendorp. Ze werd tegen de ochtend gevonden bij een bruggetje nabij recreatiemeer ‘De Rooije Plas’ en was in haarzelf gekeerd.
“De juf verkeert in goede gezondheid”, aldus de politie. “We gaan met haar in gesprek.”

De spooktocht, opgezet door de ouderraad van de school, werd haar bijna fataal. De juf was zo geschrokken van een uit de struiken gesprongen mummie, dat ze het in al haar paniek op een lopen heeft gezet. Even daarvoor had zij haar smartphone aan een van de kinderen afgestaan en was derhalve niet bereikbaar.

De Groesbeekse lerares is donderdagnacht niet teruggekeerd uit het donkere woud. De politie, die overigens pas laat in actie kwam, vroeg mensen in de directe omgeving uit te kijken naar de juf. De juffrouw liep, aldus het signalement, op witte gympen, in een zwartleren jas met een capuchon over haar hoofd.

“Er was in het bos geen enkel lichtpuntje waar te nemen, zoals in voorgaande edities wel het geval was”, aldus de juf. “Normaal gesproken is het al te eng voor woorden om mee te lopen en ga ik met een bonkend hart op pad, maar om een GPS uit te voeren in de nacht, omdat een collega zonodig een drang tot vernieuwing heeft, is werkelijk onverantwoord. Normaal gesproken heb ik bij daglicht al geen gevoel voor richting en neem ik in gezelschap van mijn Tom-Tom een rotonde al in drievoud. Nu kon ik niets beginnen omdat ik mijn mobiel had uitgeleend. En ja… Daar sta je dan. Ik voelde me net Grietje uit dat sprookje, alleen dan broerloos, zonder steentjes, zonder broodkruimels. Dit is voor mij dan ook echt de laatste keer geweest dat ik me voor dit karretje laat spannen. Hier is intern zeker nog niet het laatste woord over gesproken.”

In de weken voorafgaand aan het evenement, is er al openlijk over de spooktocht gesproken: “Het is ieder jaar weer een kluif om mensen aan te sporen om hieraan deel te nemen. De overdaad aan juffen in het onderwijs is grotendeels het onderliggende probleem”, aldus de organisatie.
“Met angstvallen en knikkende knietjes wordt naar de tocht toegeleefd. De juffen maken elkaar gek en maken de spooktocht tot een bijna onneembare vesting.”

De plaatselijke politie nam het voorval niet al te serieus op.
Een woordvoerder van de politie spreekt: “Klopt, wij worden niet zo snel warm of koud meer wanneer wij voor zo’n voorval benaderd worden. Spooktochten zijn hier alledaags. Wanneer er een zogenaamde vermissing plaatsvindt, dan is dat in 99,9% van de gevallen een juf. En zeg nou zelf, daar hebben we een overschot aan. Bovendien, er is er nog nooit eentje echt spoorloos geraakt… Wel het spoor bijster.. Ha Ha Ha.”
Deze avond waren wij dusdanig onderbezet vanwege het EK-voetbal en een concert van Coldplay, wat het voor ons lastig maakte om veel “blauw” in de bossen te krijgen. De verrassende uitschakeling gisterenavond van buurland België door Zweden hield onze politiemannen aan de buis gekluisterd en Coldplay speelde voor een uitverkocht Ziggodome de pannen van het dak.

Toch besloot de politie onder meer om de zoekactie, ondanks het voetbal en het concert, op te schalen omdat de verdwijning niet in het patroon en het karakter van de juf past.
“Een 25-jarige juf hoort de volgende dag gewoon weer voor de klas te kunnen staan, al gaat ze door tot in de nachtelijke uurtjes. Dus dit baarde ons zorgen. Die overweging heeft ons doen besluiten de bovenschools conciërge van het betreffende schoolbestuur te benaderen om ons team te versterken”, aldus de woordvoerder.

Conciërge: “Ja, ik werd dezelfde nacht nog benaderd. Ik voelde me wel een beetje vereerd, om het zo maar eens te zeggen. Dit was uiteraard een noodsituatie. En laten we eerlijk zijn, van alles en iedereen in deze club, heb ik er wel een neusje voor om te weten waar die juffen zich graag verstoppen.”

De ouderraad kijkt, ondanks alle perikelen, terug op een succesvolle spooktocht.
OR-lid: “Jaar in, jaar uit organiseren wij deze happening als onderdeel van het schoolkamp. Wij maken er een sport van om de nieuwste editie van zo’n nacht er nog professioneler uit te laten zien dan de vorige. Dat dit jaar een juf de benen heeft genomen, is een eigen overweging van de betreffende persoon geweest, maar past compleet binnen onze doelstellingen om de tocht werkelijk griezelig te laten zijn. Al met al kunnen wij concluderen dat de avond succesvol is geweest en een herinnering voor het leven voor de schoolverlaters van deze groep. Bovendien is, statistisch gezien, de kans zeer gering dat dezelfde juf het de volgende uitvoering weer op haar heupen krijgt en dat is een een geruststelling voor de organisatie.”

image

Noot van de organisatie: De voorpret is begonnen. En ja… knikkende knietjes? Dat hoort er wel een beetje bij.

Zin gekregen in de spooktocht? Dat is mooi! Wij zoeken namelijk nog vrijwilligers die mee willen lopen. Juffen zijn welkom!

Levend programmeren

0

20160418_091213Het is altijd het goede weer, heb ik ooit van iemand geleerd. En dat is ook zo!
Met een zonnetje en een frisse wind vond ik mezelf vanochtend terug op de speelplaats, want het was het goede weer om naar buiten te gaan.

Gesterkt met twee creatieve meiden uit groep 5 en bepakt met stoepkrijt, gele hesjes en tape, creëerden we een levensgroot speelbord waar niet veel later levende robots op losgelaten werden.

Programmeren kan voor iedereen en is leuk om te doen! Dat kan ook op een speelplaats, zonder Ipads en computers. Het was mijn doel om de leerkracht te laten ervaren hoe je programmeren eenvoudig toegankelijk maakt voor kinderen. Natuurlijk zijn de online programmeer activiteiten van Mark Zuckerberg en Bill Gates prachtig, maar er is meer en daarmee bereik je weer andere kinderen.
Behalve dat het gewoon een leuk spel is om te spelen, leer je daarnaast de basisvaardigheden van het programmeren: logisch denkvermogen en spelen met code.

20160418_094216

20160418_095829

Het speelbord stelt een doolhof voor met muurtjes en lopende banden en kanskaarten.
Het spel bestaat uit een programmeerfase en een uitvoerfase.

In de programmeerfase pakt elk team van programmeurs willekeurig 5 actiekaarten. Met deze kaartjes moeten de programmeurs een ‘programma’ van 3 kaartjes maken dat hun levende robot zo handig mogelijk richting het eindpunt brengt. De kaartjes die de teams voor hun programma willen gebruiken, leggen ze -op volgorde- gesloten voor zich neer. De andere twee kaartjes gaan weer terug op de stapel.
De robot moet de opdrachten van de programmeurs altijd precies uitvoeren, zelfs als de robot zelf beter denkt te weten. Bijvoorbeeld: één stap naar voren, een kwartslag naar rechts en dan weer twee stappen vooruit. Wie zijn robot het eerst aan de andere kant van het veld krijgt, op het vertrekpunt van de andere robot, heeft gewonnen.
Zijn er voor beide robots programma’s gemaakt? Dan begint de uitvoerfase.

In de uitvoerfase worden de actiekaarten (dus drie keer) uitgevoerd:
– Robots voeren actiekaart uit
– Lopende banden gaan vooruit
– Vraagteken uitvoeren

Als eerste laten de teams hun actiekaart zien. De robots doen wat op de actiekaart staat, bijvoorbeeld twee stappen naar voren. Eerst beweegt robot 1 en daarna robot 2. Komt de robot een muur tegen, dan blijft hij voor die muur stilstaan.

Wanneer beide robots hun actie hebben gedaan, gaan de lopende banden vooruit. Een robot die op een vakje met een lopende band staat, beweegt één vakje in de richting van de pijl op de lopende band.

Tenslotte zijn er de vraagtekens oftewel de kanskaarten. Als een robot op een vakje met een vraagteken staat, krijgt hij een kanskaart aangereikt. Hierop staat een opdracht die uitgevoerd moet worden. Soms helpt de kaart je verder te komen, soms ook niet.

Zijn alle drie de acties van beide spelers uitgevoerd, leg dan de actiekaarten terug op de aflegstapel. Schud af en toe de aflegstapel door de trekstapel heen.

Staat een robot op zijn ‘eindpunt’ nadat 1 van de 3 actiekaartjes zijn uitgevoerd en de lopende banden en vraagtekens zijn geweest, dan heeft dat team gewonnen.

Bron van inspiratie: www.levendprogrammeren.nl

Het spel kan naar eigen inzicht gespeeld worden. Tijdens de evaluatie met de kinderen vroeg ik ze of ze nog tips hadden om het spel nog beter te maken. Een van de kinderen zei: “Misschien kan er een actiekaart gemaakt worden, dat de robot een muurtje mag slopen. Dan krijg je een echte game”.
Mooie tip: Die kaart ga ik maken.

He named me Malala

Onderwijs is het grootste wapen om te strijden voor een betere wereld.

image

He Named Me Malala is een persoonlijk portret van Malala Yousafzai, die gewond raakte toen de Taliban op haar en haar vrienden schoten terwijl ze in een schoolbus zaten in de Swat-vallei in Pakistan.
De toen 15-jarige tiener, die doelwit werd omdat ze haar stem liet horen over scholing voor meisjes in Swat-vallei in Pakistan, werd in het hoofd geschoten. Dit zorgde wereldwijd voor veel ophef. Sindsdien is ze, behalve een activist op het gebied van educatie in Pakistan, ook een campagnevoerder voor de rechten van kinderen wereldwijd. Tevens is ze, sinds december 2014, de jongste Nobelprijswinnaar ooit.

In 2015 vertelt de toen zeventienjarige Malala in de documentaire He named me Malala over de aanslag, het belang van onderwijs voor iedereen en haar persoonlijke leven. Zij raakte gewond toen de Taliban op haar en haar vrienden schoten terwijl ze in een schoolbus zaten in de Swat-vallei in Pakistan, omdat zij haar stem liet horen over scholing voor meisjes in Swat-vallei in Pakistan. Dit vreselijke moment bezorgde Malala wereldwijde bekendheid. Haar verhaal laat zien dat één persoon een groot verschil kan maken. Of zoals Malala het zelf zegt: ‘One teacher, one book, one pen can change the world.’

  • Meer over Malala lees je in het verhaal ‘Women heroes’ in de Flow-special Women that matter.
  • De documentaire He named me Malala is te bekijken op Netflix.
  • Bekijk de trailer hieronder.

image

Malala ontving in 2014 de Nobelprijs voor de Vrede voor haar inzet voor kinderrechten. Ze was nog maar zeventien jaar.

De grote nationale rekendag

Vandaag werd de Grote Rekendag georganiseerd. Het is een dag voor alle basisscholen in Nederland die helemaal in het teken staat van rekenen. Zo ook op Bs de Sieppe in Groesbeek. Het thema van deze dag was ‘Kijkje achter de code’ en sloot aan op de nieuwe vaardigheden die passen bij de 21e eeuw.
Ik nam tijdens mijn bezoek aan deze school een bijzondere gast mee: “Zora de zorgrobot van iXperium Nijmegen”.
Zora bracht een bezoekje aan de kinderen van gr. 8 van juf Frédérique. De kinderen in haar groep leerden dat code en rekenen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Zora bleef uiteraard niet onopgemerkt bij de andere kinderen van de school, want ook de kleuters en de groepen 3 en 4 kwamen even kennismaken met Zora en ja… dan kan een gezamenlijk dansje met de robot natuurlijk niet uitblijven!

Natuurlijk stond Zora lange tijd in het middelpunt en waren veel kinderen verwonderd en enthousiast. In groep 8 draaide het toch vooral om het verhaal achter Zora. Het zou een gemiste kans zijn geweest om er niet dieper op in te gaan, want dan blijft het steken op een hoog gadgetgehalte.
Al was het bezoek van de robot geheim gehouden voor de kinderen, toch kwamen zij goed voorbereid voor de dag. Zonder het zelf te weten hebben ze toegewerkt naar de komst van Zora. Heel strategisch waren eerder in de week vragen opgesteld over codetaal en robotica. Daar zijn wij vanuit de expertise van het iXperium inhoudelijk op ingegaan.

Regenwormen‘Een kijkje achter de code’ was het thema dat centraal stond. Zora diende als vertrekpunt van deze dag en zorgde ervoor dat de kinderen vol enthousiasme en motivatie deelnamen aan de volgende opdrachten. Voor de kinderen stond een indrukwekkend rekencircuit te wachten boordevol reken- en codetaalactiviteiten. Vanuit de verschillende intelligenties, volgens de uitgangspunten van Gardner, zijn de opdrachten door de juf van de groep in een parcours weggezet. Zo kwamen niet alleen de ‘rekenknappe’ kinderen aan hun trekken, maar ook de ‘woordknappe’, ‘beeldknappe’, ‘muziekknappe’, en ‘beweegknappe’ kinderen.

Al eerder in de week ben ik samen met de leerkracht op ontdekkingstocht gegaan om te bekijken welke ICT-middelen een verrijking van het programma konden zijn. Zo kwam het dat ook de kinderen in aanraking kwamen met verschillende vormen van programmeren. Op het niveau van gr. 8 werd de Bee-Bot ingezet om in patronen een rebus op te lossen, bogen de kinderen zich over uitdagende programmeerpuzzels van ‘Hour of code’ en berekenden zij de graden van hoeken om verder te komen in de programmeerlevels van Gynzy. Zo werd het inzetten van ICT een meerwaarde in het geheel.
Bee

Vraaggestuurd leren met ict

Als Sjakie op straat een tientje vindt, besluit hij nog een reep te kopen om wat te eten te hebben, en de rest van het geld aan zijn moeder te geven. De reep is binnen een halve minuut op en de nog altijd hongerige Sjakie besluit er nog een te kopen. Daar zit de laatste Gouden Toegangskaart in!

De leerkrachten van de Adelbrecht die het nieuws vernomen hebben lijken zich er niet bij neer te leggen. Chocoladewikkels van Tony’s Chocolonely vliegen door het klaslokaal heen. De spanning is om te snijden. Wie van het team vindt toch nog ergens een verdwaalde Gouden Toegangskaart? Tevergeefs! Het gouden ticket dat entree biedt tot de beroemde chocoladefabriek van Willy Wonka is toch echt vergeven en beetje bij beetje dringt dat feit tot de leerkrachten door. De stukken Tony’s Chocolonely vinden nu in sneltreinvaart hun weg naar de monden van de teleurgestelde docenten. De smaak van de ongelijk verdeelde brokken chocolade verzacht enigszins het lijden!

Wie wat beter keek, zag leerkrachten van de Adelbrecht deelnemen aan een associatieronde over chocolade. Gedachtes en associaties werden genoteerd op post-its. Het diende als aftrap van het traject vraaggestuurd leren en ICT, waar het team van de Groesbeekse Jenaplanschool aan deelnam.

  • Hoe roep je vragen op die leerlingen uitdagen tot leren?
  • Hoe dirigeer je dat in de groep?
  • Hoe behaal je de beoogde onderwijsdoelen aan het einde van de rit?
  • Hoe maak je kinderen mede-eigenaar van een collectief proces?
  • Wanneer vormt ict een verrijking of juist helemaal niet?
  • Hoe kom je tegemoet aan aan verschillen bij leerlingen?

In het concept van vraaggestuurd leren en ICT staan 5 fases centraal waarbij steeds gekeken wordt waar het inzetten van ICT een ondersteuning en verrijking kan zijn (of juist niet).

  • Samen ontwerpen
  • Introduceren
  • Ruimte voor vragen
  • Samen kennis bouwen
  • Evalueren

Onderlegger en daarbij de rode draad in het proces is dat het concept gebaseerd is op de techniek van (digitaal) mindmappen.

Van eigen leervraag naar collectieve kennis
Bij het vraaggestuurd leren onderzoeken leerlingen eigen leervragen om nieuwe kennis en inzichten te ontwikkelen. Door leeropbrengsten van eigen leervragen te delen met klasgenoten in een leergemeenschap bouwen leerlingen samen aan collectieve kennis en komt het recht doen aan verschillen terug. Maar, zo makkelijk als dat klinkt, zo moeilijk is het! Uit recente studies blijkt ook dat kinderen helemaal niet uitblinken in het stellen van goede vragen. Veel kinderen zijn gewend instructies en opdrachten te volgen vanuit een bestaande methode waar vaak weinig een beroep wordt gedaan op eigen creativiteit. Ook de leraren zijn gewend een methode te volgen. Voor hen geldt hetzelfde.

Leraar: Het was goed om eerst zelf volgens deze didactiek te werken. We deden nieuwe kennis en inzichten op. Het is fijn dat elke associatie en vraag goed is. Dat doet een beroep op de eigen inspiratie en fantasie.
Voor kinderen is het fijn werken en leerzaam. Niemand kan achterover leunen. Je bent actief betrokken!

Het doel is om een kritische onderzoekende houding bij jouw leerlingen te prikkelen en hun voorkennis te activeren. Je doet dat door o.a. een rijke leeromgeving te ontwerpen en door het inbouwen van zogenoemde ‘triggers’. De leerkrachten bundelen van te voren de krachten en doorlopen zelf het proces. Deze voorkennis helpt je om later in het proces nog beter de juiste vragen van kinderen boven te krijgen en dit te managen. Bovendien heb je in een vroeg stadium zicht op de einddoelen van het thema.

Leraar: Wij hebben gewerkt met de methode ‘de Grote Reis’, maar we concludeerden dat de betrokkenheid en motivatie bij de kinderen snel afnam. We konden ook niet zeggen dat wereldoriëntatie nou echt het bruisende hart van ons Jenaplan onderwijs was. We hebben de omslag gemaakt naar meer taal in de stamgroep, zodat we beter de verbinding met wereldoriëntatie konden maken. Dat is een enorme verbetering! Nu kunnen we meer betekenisvol werken. Twee jaar geleden hebben we training gehad over onderzoekend leren, maar keken daar kritisch naar! We ontdekten dat het lastig is voor kinderen om de juiste onderzoeksvraag te formuleren. Daarnaast bleek het ook moeilijk om hen daar goed in te ondersteunen en constateerden we dat veel goede vragen verloren gingen.

Met het arrangement ‘vraaggestuurd leren en ict’ valt dit alles mooi samen, kunnen we er lijn in aanbrengen en integreren we ict op een functionele manier in de les. We willen de komende tijd ervaren hoe het is om op deze manier te werken. We zien voordelen, ook met ict. We voelen ons niet competent genoeg om ict op een goede manier in ons onderwijs te gebruiken. Het werken met Harry en met Marc is daarom een win-win voor ons. De presentatietools waarmee wij hebben geëxperimenteerd in het iXperium zijn een aanvulling binnen ons onderwijs. 
Het is daarnaast ook mooi om te ervaren dat het oude vertrouwde werken met post-its ook nog steeds goed werkt. Kort samengevat is dit een mooi leerproces voor ons als team en voor de kinderen. Samen komen we er wel!
Rode draad in het traject vormt het mindmappen. Dat kan op de klassieke manier. We hebben nu kennis gemaakt met digitale mindmaps. Om dit eigen te maken vergt wat voorbereiding, oefening en doorzettingsvermogen voordat je kunt constateren of het een verrijking is of niet. Het toevoegen van symbolen, plaatjes en kleuren vind ik een groot voordeel, evenals het verwerken in een presentatie, samenvatting of email.

Scholen hebben soms al bepaalde software in huis, zonder het zelf te weten! Ze gebruiken het niet of niet functioneel omdat de kennis en/of vaardigheid ontbreekt er goed mee om te gaan. Het is dus niet altijd nodig om een nieuwe app of software aan te schaffen. Het is interessant om dit te verkennen en daarna in te zetten.