Sharing Schools | Skypen met Oeganda

Twee jaar geleden kreeg ik als gift van Heutink ICT een laptop cadeau om te schenken aan Sharing Schools Uganda.
Sharing Schools verbindt scholen in Oeganda met Nederlandse scholen. Ik ben bestuurslid van deze stichting.

De stichting Sharing Schools heeft als doel om de blik van kinderen te verruimen en om ze bewust te maken van verschillende culturen.  Kinderen leren met, van en over elkaar  door uitwisseling van kennis en ervaring op basis van gelijkwaardigheid en respect.

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.855132464555077.1073741837.470319926369668&type=3

Een kind omschrijft:
Skypen“Wat een prachtige middag. Vandaag gingen we met een paar kinderen uit groep 7 en 8 skypen met kinderen uit Oeganda. Dit deden we samen met de Oeganda Kids Club van onze school en meester Marc.
We hadden de vragen goed voorbereid. Om de beurt stelden we vragen aan elkaar. En allemaal in het Engels!

“In het begin ontstond er een kleine storing in Oeganda waardoor we wel een kwartier moesten wachten maar dat maakte niet uit want het was heel leuk. Toen Oeganda eindelijk weer verbinding had gingen we Skypen.”


“Ik vind dat de kinderen van Oeganda ook echt hele goeie vragen voor ons hadden bedacht, zoals: Do you use black boards in your class? Do you have boarding-schools or day-schools in Holland? What is the average number of children in a home in the Netherlands?
Nog een leuke vraag was of wij problemen tegen kwamen als we van huis naar school gingen. Een vraag die wij wilde weten was bijvoorbeeld: Waar krijgen jullie je stroom voor de computer vandaan en zien jullie soms ook wilde dieren?”

“Het was zo ontzettend grappig, want we zwaaiden soms naar elkaar en we zeiden “Hallo, hallo, hallo.
Je zag de verschillen tussen ons en de kinderen uit Oeganda wel heel goed, want zij hebben speciale kleren voor school en wij niet en zij hebben allemaal kroeshaar, nou ja dat kunnen wij ook hebben, maar zij zien er bijna allemaal hetzelfde uit, maar dat boeit ook weer niet, want iedereen is toch anders.
We deden ook een muziekspelletje. Zij klapten een ritme en wij klapten het na. In Oeganda doen ze veel met ritme.”
 
“We hebben veel over Oeganda geleerd, ondanks dat je ze bijna niet kon verstaan in hun Afrikaans-Engels. We leerden dat ze vaak apen, impala’s, gnoes en zebra’s zien en dat als ze als ze ver moeten lopen van huis naar school dat ze dan op school blijven slapen en dat ze verschillende juffen en meesters hebben en nog veel meer.”
 
“We zagen ook op de beelden dat hun klaslokaal er heel anders uit ziet dan bij ons, want het leek een beetje op een houten schuurtje waar zij in zaten en je kon de kinderen ook niet zo goed uit elkaar halen. Ze hadden allemaal een uniform aan en ze hadden allemaal bijna dezelfde kapsels. Zij vroegen ook aan ons of wij een krijtbord hadden en wat voor een kleur die dan was, maar wij zeiden van nee, want we hebben een Activeboard. Hun spullen zijn echt niet met die van ons te vergelijken.”
 
“Aan het einde gingen we allemaal doei, doei zeggen en zij probeerden ook doei te zeggen. Maar dat lukte niet zo goed.

Wij vonden het heel leuk om zoiets unieks mee te maken!Als wij over een paar jaar op deze dag terug kijken denken we waarschijnlijk hoe bijzonder dit moment was dat we met deze kinderen konden skypen.”