Kunnen dieren in combinatie met technologie de mensheid behoeden voor de verwoestende kracht van aardbevingen?
Er wordt voorspeld dat aardbevingen in deze eeuw aan 3,1 miljoen mensen het leven zullen kosten. Dat is een schrikbarend hoog aantal – dat overigens niet alleen door extreem krachtige aardbevingen veroorzaakt wordt, maar ook door honderden kleinere aardbevingen. In 2010 verloren 100.000 mensen in Haïti het leven, en bijna tien jaar na dato moet Haïti nog steeds herstellen van deze ramp. En terwijl de klok tikt naar de volgende verwoestende seismische gebeurtenis, bevinden regeringen en wetenschappers zich in een race tegen de klok om betere technologie te ontwikkelen om aardbevingen mee te kunnen voorspellen.
Helaas is de bestaande technologie lang niet effectief genoeg. We kunnen proberen zoveel mogelijk gebouwen quake-proof te maken en we hebben wel waarschuwingssystemen ontwikkeld, maar geen van beide zijn afdoende. De huidige waarschuwingssystemen bieden geen echte bescherming. Het is onmogelijk om bij de eerste paar seconden te kunnen bepalen hoe krachtig een aardbeving zal zijn. Dit betekent dat het versturen van waarschuwingen bij elke aardbeving die wordt gedetecteerd onnodige paniek veroorzaakt. En als je bovenop het epicentrum van een aardbeving woont, kan geen enkel waarschuwingssysteem iets voor je doen.
Nu hebben wetenschappers zich voor mogelijke antwoorden op deze uitdagingen tot het dierenrijk gewend. Martin Wikelski, de directeur van het Max Planck Institute for Ornithology en de leider van ICARUS gelooft echter dat de wetenschappelijke gegevens “suggereren dat sommige dieren deze gebeurtenissen uren van tevoren kunnen aanvoelen”. Als ze dit kunnen bewijzen, zou dat een belangrijke doorbraak zijn waarmee bestaande technologieën, die je slechts een paar seconden waarschuwingstijd geven, verbeterd kunnen worden.
Wikelski en zijn team hebben de afgelopen vier jaar 10.000 dieren bestudeerd, waaronder vogels, koeien en vleermuizen. Elk dier was uitgerust met een zender die zijn locatie, snelheid en hartslag volgde. Helaas waren de zenders te groot voor kleinere dieren als zangvogels en bijen. Het volgen van een verscheidenheid aan dieren is het belangrijkste onderdeel van het project. Wikelski legt uit: “Het is net als bij de allereerste verkiezingen, toen de stemmers niet wisten aan wie ze dingen moesten vragen. In eerste instantie onderzoeken we eigenlijk alleen maar wie het beste weet wat er aan de hand is”.
De laatste fase van het vier jaar durende project is in oktober. Dan zullen de onderzoekers de gegevens bestuderen, verbanden leggen en conclusies trekken. Roland Burgmann, seismoloog aan de University of California, vindt interessant aan ICARUS is dat onderzoekers de dieren jarenlang volgen, zodat ze kunnen zien “of deze dieren tekenen van ongewoon gedrag vertonen voor een aardbeving”.
Bron: Ricard van Hooijdonk – 2018